Sunday, May 24, 2009

Ενας παλιός κόσμος γενιέται

Χθες ήταν μια δύσκολη νύχτα. Στριφογύρναγα ζωηρά στο κρεβάτι μου μη μπορώντας να κοιμηθώ. Προβληματισμένος και χαρούμενος συνάμα που έτσι αποκλείεται να είχα ποτε εφιάλτες. Προσπαθούσα να σκεφτώ έναν κόσμο. Το ήξερα ότι βρισκόταν κάπου εκεί, στην άκρη του μυαλού μου αλλα χρειαζόταν ένα ακόμα σημάδι από τι μοίρα για να αποκτήσει σάρκα και οστά (και ίσως μερικές τρίχες στη μασχάλη).

Ξαφνικά ένας ήχος τράβηξε την προσοχή μου. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν ο συγκάτοικος μου (που για όσους δεν τον γνωρίζουν καλά, πολλές φορες στον ύπνο του απαγγέλλει ποδοσφαιρικά νέα σε δεκαπεντασύλλαβο) αλλα σύντομα κατάλαβα ότι προερχόταν από το παράθυρο. Μια τεραστια κουκουβάγια είχε κολλήσει προσεκτικά στο τζαμι και μου έκανε μιμήσεις. Τότε ήταν που όλα καθάρισαν μέσα μου (μονο μέσα μου δυστυχώς, τα ρούχα διπλα παρέμειναν άπλυτα). Φανταστικά έναν κόσμο μαγικό που κατοικείται από καστανα. αλλα όχι μονο από καστανα. Και λίγα καλαμπόκια το βραδυ.

Σε αυτόν τον κόσμο, όλοι οι σκίουροι είναι υπουργοί γεωργίας. Το νόμισμα αυτου του κόσμου είναι επίσης κάστανα, κάτι πόλυ τραγικό γιατί, αν πρέπει για παράδειγμα να αγοράσεις κάτι που κοστίζει τρία κάστανα, θα πρέπει να δώσεις εσένα και δυο φίλους σου.

Υπάρχουν πολλοί μύθοι για αυτόν τον κόσμο αλλα δυστυχώς κανεις δεν τους ξέρει εξαιτίας του ιδιαιτερου τρόπου ομιλίας που έχουν τα καστανα. Το κάθε καστανό μιλάει με μια σειρά ήχων που βγαίνουν από το τσόφλι του. Δυστυχώς όμως τους ηχους αυτούς τους παράγει χτυπώντας επάνω σε ένα άλλο καστανό και φυσικά αυτό το άλλο καστανό πρέπει να ξέρει τι θες να πεις. Οι καθημερινές τους κουβέντες αναλώνονται στο να κάνουν συνεχεια φάρσες μεταξύ τους βάζοντας λόγια ο ένας στο στόμα του αλλου.