Ο Θανάσιος Βλαστάρης γεννήθηκε σε ένα βολικό χωριό της ορεινής Αττικής και το 1936 δημοσίευσε την πρώτη του συλλογή πεζών ποιημάτων, "Πίνοντας με τον 'Αδωνη". Δεν ήταν όμως παρα μόνο 7 χρονια μετά που έγινε γνωστός στην περιοχή του, περιγράφοντας στα χρονικογραφήματα του μια Αθήνα αθέατη από την εποχή της.
Η συλλογή με τα άπαντα του κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θλιβερός. Παρακάτω, ένα απόσπασμα από τα δύσκολα χρόνια τις κατοχής.
____________________________________________________
Οχτώβρης. Ψύχρανε ο καιρός. Ο κόσμος θα αρχίσει να περπατά πιο σκυφτός για να προφυλαχθεί από τον βοριά, οι άστεγοι θα ξεχάσουν την ανεμελιά του ακορντεόν και θα χωθούν και πάλι μέσα στα βρώμικα θλιβερά παλτά τους και τα δέντρα, σαν αφύσικα οντα, αντί να φορέσουν κάτι παραπάνω, θα πετάξουν χάμω την λιγοστή τους φορεσιά.
Οχτώβρης. Έξω κάνει ψύχρα μα έχω το παράθυρο ακόμα ανοιχτό. Σαν επίμονο τσιμπούρι προσπαθώ να γατζωθώ από τις τελευταίες αχτίδες του καλοκαιριού. Και ξέρω οτι δεν είμαι ο μόνος. Έξω ο κόσμος ακόμα κάθεται σε πλατείες. Προστατευμένοι από την ζεστασιά της μόδας. Τα κοντομάνικα και τα φουλάρια συνδυάζονται κομψά. Στα καφενεία ακόμα παραγγέλνουν τους κρύους τους Αμερικάνικους και τα βραδια τα τζιτζίκια ακόμα τραγουδούν. Παγωμένα, και μαζεμένα γύρω από μια κωλοφωτιά.
Στην Ντολόρες.
1 comment:
με συγκινήσατε με τις συναρπαστικές εικόνες σας. αχ έχει χαλάσει ο κόσμος σήμερα τπτ δεν είναι όπως τότες.
Post a Comment