Ο Γιακουμής Μασταπιάνης, ίσως ο πιό αξιόλογος έλληνας συγγραφέας φάνταζι, έγραψε το 2003 ένα διήγημα που από πολλούς θεωρείται όχι μόνο το καλύτερο του έργο αλλά και το πιό προφητικό. Δυστυχώς, έμεινε ανολοκλήρωτο μιας και πέθανε από καρδιακή προσβολή αμέσως μετά το πρώτο κεφάλαιο. Το διήγημα ολοκλήρωσε έπειτα ο καλός του φίλος, συνεργάτης και πρώτος του οπαδός, Γιάννης. Παρακάτω το πρώτο original κεφάλαιο.
_________________________________________________________________
Κεφάλαιο Ι
Ζούμε σε μια γαλήνια νησίδα άγνοιας είχε πεί κάποτε ο Lovecraft και είχε δίκιο ο μακαρίτης. Όπως είχε δίκιο και αυτός που είχε πεί οτι πολύ λίγα άτομα θα μπορούσαν να κατανοήσουν μια νέα πραγματικότητα και να επιζήσουν μέσα σε αυτή. Εκεί που όλοι κάναμε λάθος ήταν ποιούς εννοούσε.
Ήταν το έτος 2012 που όλα άλλαξαν, όπως είχαν προφητεύσει οι Μάγια πριν από 3.000 χρόνια, μαζί με τα πιό λαμπρά μυαλά που πέρασαν από αυτόν τον πλανήτη όπως τον Νοστράδαμο, τον Έριχ φον Ντένικεν και την Λίτσα Πατέρα. Το ξημέρωμα της 22ας Δεκεμβρίου του 2012 όλες οι γενετικές μας μνήμες που είχαν τόσα χρόνια αποτυπωθεί στο χαρτί ως φανταστικές ιστορίες εμφανίστηκαν στον κόσμο μας.
Οι θέοι από όλες τις παραδόσεις επέστρεψαν στη Γή, συνοδευόμενοι από όλα τα μυθικά τους κατοικίδια. Περίφανοι δράκοι έσχιζαν τον ουρανό, κένταυροι, φάυνοι και νεράιδες γέμισαν τα δάση και Τα ξωτικά, που ήταν όπως ακριβώς τα περιέγραφαν τα βιβλία του Τόλκιν και τα rulebooks των διαφόρων RPG, ύψωσαν τις περίφανες πόλεις τους μαζί με όλες τις άλλες fantasy φυλές. Η μαγεία ξεκλειδώθηκε και εξαπλώθηκε παντού σαν να μην είχε φύγει ποτέ, οι δεκάδες εξωγήινοι πολιτισμοί που τόσα χρόνια μας παρακολουθούσαν κρυφά μας υποδέχτηκαν θερμά στην μεγάλη οικογένεια του σύμπαντος, βρυκόλακες και λυκάνθρωποι βασίλευαν την νύχτα και οι νεκροί ξύπνησαν και περπάτησαν για άλλη μια φορά στον κόσμο των ζωντανών.
Πύλες άνοιξαν σε μαγικές διαστάσεις, χρονοταξιδιώτες πηγαινοέρχονταν στον χρόνο, οι άνθρωποι απόκτησαν σούπερ δυνάμεις, φανταστικές τεχνολογίες ενσωματώθηκαν με τις δικές μας, μαγικά σπαθιά, βάρβαροι πολεμιστές, νεραϊδένια δάκρυα, μονόκεροι, ο Χάρυ Πότερ-ΑΧ! ΈΧΥΣΑ!
...Συνεχίζεται
No comments:
Post a Comment