Monday, November 17, 2008

Σκληρή πραγματικότητα, part 2.


Συγκλονισμένος από τον ξαφνικό θάνατο του φίλου του, ο Γιάννης αποφάσισε να ολοκληρώσει το κύκνειο άσμα του Γιακουμή Μασταπιάνη, αποδίδοντας με έναν τρόπο συμβολικό, έναν φόρο τιμής στον μεγάλο δημιουργό που, η ίδια του η καρδιά δεν είχε αντέξει την ομορφιά των λέξεων του.

__________________________________________________________________

Κεφάλαιο ΙΙ

Λίγες ώρες μετά την αλλαγή, οι οπαδοί της επιστημονικής φαντασίας, του φάνταζι και των RPG βγήκαν στους δρόμους ζητωκραυγάζοντας. Κρατώντας τα βαριά RPG βιβλία ψηλά και με δάκρια να τρέχουν απ' τα μάτια τους φώναζαν “Είχαμε δίκιο! Είχαμε δίκιο!” ο ένας στον άλλον και περίμεναν τον κόσμο να τους ζητήσει να καθοδηγήσουν την ανθρωπότητα μέσα σε αυτόν, τον άγνωστο για τους υπόλοιπους κόσμο.
Μετά άρχισαν να σκάνε από τη χαρά τους. Κυριολεκτικά.

Χιλιάδες ταυτόχρονες μικρές εκρήξεις φώτισαν τον πλανήτη εκείνη τη νύχτα, καθώς όλοι όσοι τόσα χρόνια πίστευαν στο φανταστικό δεν άντεξαν το μέγεθος της αλλαγής. Ακολούθησαν όλοι οι κλονισμένοι θρησκευτικοί ηγέτες μαζί με τους θρησκόληπτους οπαδούς τους και μέχρι το τέλος της επόμενης μέρας οι ορθολογιστές ειχαν σκάσει κι αυτοί. Οι επισήμονες προσπάθησαν να καταλάβουν τι συμβαίνει προσπαθώντας να έχουν το μυαλό τους ανοιχτό και έτσι άντεξαν λίγο παραπάνω αλλά τελικά κανείς τους δεν γλύτωσε.

Οι διάφοροι ψευτοφιλόσοφοι αυτοκτόνισαν καταλαβαίνοντας τα λάθη τους. Οι διάφοροι ερασιτέχνες μάγοι έσκασαν ανακαλύπτοντας οτι η μαγεία δεν είχε καμία σχεση με αυτά που διάβαζαν τόσο καιρό στα βιβλία από τα βιβλιοπώλεια της γειτονιάς τους. Οι οπαδοί της θεωρείας περί κούφιας γής έσκασαν απ' το κακό τους επειδή αυτή ήταν η μόνη θεωρεία που δεν βγήκε αληθινή. Οι έλληνες έσκασαν όταν έμαθαν οτι ο μόνος πραγματικός απόγονος των Έλ ήταν ο Τόμ Κρούζ και τελευταίοι έσκασαν οι gothαδες από τη ζήλεια τους που όλοι οι άλλοι ήταν νεκροί ενώ αυτοί όχι.

Στο τέλος, αυτοί που έμειναν πάνω στη Γη ήταν όλοι αυτοί χωρίς κανένα ενδιαφέρον. Όλοι οι λαϊκοί που κοιτούν μόνο τη δουλειά τους, που δεν ψάχνουν την αλήθεια και που το μόνο πράγμα που ακολουθούν είναι η ομάδα τους. Άνθρωποι σαν τον συνάδελφο σας στη δουλειά, τον κάγκουρα συμφοιτητή σας ή αυτόν που συναντατε τυχαία σε ένα ταξίδι και πιάνετε κουβέντα μαζί του απορώντας πως μπορεί να ζει με το μυαλό του τόσο ρηχό.

Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι. Την κληρονόμησαν τη Γή οι μαλάκες.

1 comment:

Anonymous said...

xaxa respect sti koufia gh!!